insideo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

insĭdĕo, sēdi, sessum, 2, v. n. and a. [in-sedeo], to sit in or upon any thing; mostly with dat. (class.).

I Neutr.

A Lit.: equo, Liv. 7, 6, 5: curru insidens, Sen. Med. 29: solo, Suet. Aug. 82.—

2 To settle : ubi Lydia quondam jugis insedit Etruscis, Verg. A. 8, 479.—

B Trop., to be seated , fixed , or stamped in , to adhere to : cum in locis semen insedit, Cic. N. D. 2, 51, 128: longus morbus, cum penitus insedit, when it has become deeply seated , Cels. 3, 1: insidens capulo manus, i. e. keeping firm hold of the handle , Tac. A. 2, 21: nihil quisquam unquam, me audiente, egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit, remained thoroughly fixed in my mind , Cic. de Or. 2, 28, 122: insidebat in ejus mente species eloquentiae, was firmly stamped on his mind , id. Or. 5, 18: voluptas, quae penitus in omni sensu implicata insidet, id. Leg. 1, 17, 47: cum hic fervor concitatioque animi inveteraverit, et tamquam in venis medullisque insederit, has firmly seated itself , id. Tusc. 4, 10, 24.—

II Act. , to sit or be situated upon , stand upon , take place upon , occupy.

A Lit.: currum, Varr. L. L. 5, 22: Joppe insidet collem, Plin. 5, 13, 14, § 69. —

B Transf., to take possession of a place, to hold , occupy : locum, Liv. 21, 54, 3: juga, Tac. A. 2, 16: militibus arcem, Liv. 26, 44, 2: insidere vias examina infantium solebant, Plin. Pan. 26, 1: Aventinum, Liv. 9, 34, 3; 3, 50, 13; Sall. H. Fragm. 1, 9 Dietsch: medium mare, Flor. 4, 8, 2: arcem Capitolii, id. 3, 21, 7: ea loca, inhabit , Tac. A. 12, 62. — Pass. : viaeque omnes hostium praesidiis insidentur, Liv. 25, 13, 2: saltus circa insessus ab hoste, id. 7, 34, 1: per montes praesidiis nostris insessos, Tac. A. 13, 9: insessus iterum Alpibus, id. H. 3, 1: insessum diris avibus Capitolium, occupied as a perch , id. A. 12, 43.

Related Words