insignis

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

insignis, e, adj. [in-signum],

distinguished by a mark; remarkable , noted , eminent , distinguished , prominent , extraordinary (class.): insignes appellantur boves, qui in femine et in pede album habent, quasi insigniti, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.: maculis insignis et albo, i. e. maculis albis, Verg. G. 3, 56: insigni eum veste adornavit, Liv. 1, 20, 2: officinae, Plin. 35, 12, 46, § 161: virtus, Cic. Lael. 27, 102: vis, id. N. D. 2, 31, 80; id. de Or. 2, 22, 90: ad deformitatem puer, id. Leg. 3, 8, 19: homo omnibus insignis notis turpitudinis, id. Rab. Perd. 9, 24: vir, illustrious , Tac. A. 11, 19: totā cantabitur urbe, i. e. notorious , Hor. S. 2, 1, 46: debilitate aliqua corporis, remarkable , Suet. Calig. 26: indignus genere et praeclaro nomine tantum Insignis, Juv. 8, 32: cujus studium insigne fuit erga me, Cic. Fin. 2, 22, 72: odium in aliquem, id. Att. 14, 13, B, 3: improbitas, id. de Or. 2, 58, 237: temeritas, id. Ac. 1, 12, 45: impudentia, id. Verr. 2, 4, 29, § 66: honorum pagina, glorious . Juv. 10, 57: magnificentia, Tac. A. 11, 1: jamdiu causam quaerebat senex, quamobrem insigne aliquid faceret his, i. e. of punishing them severely , Ter. Eun. 1001.—With gen.: libidinum, Tert. Pall. 4.—With inf.: insignis ventos anteire lacerto, Sil. 16, 561.— Sup. : spectaculum, Tert. Spect. 12: religio, id. Apol. 21.—Adv.: insignĭter , remarkably , extraordinarily , notably : amicos diligere, Cic. Part. 23, 80: pullus insigniter cristatus, Suet. Tib. 14: dimicare, Just. 33, 2: facere unum aliquid, Plin. Ep. 9, 29, 1: verba nove et insigniter dicta, Gell. 19, 7, 2.— Comp. : ornari, Nep. Ages. 3, 2.

Related Words