in-stringo, nxi, ictum, 3, v. a.
I To bind , girdle , fasten , chain (rare; not anteAug.): aliquem vinculis, Quint. Decl. 5, 16: adhuc feralibus amiculis instrictus, Ap. Met. 10, 12, 11.— Absol. , Isid. 19, 10, 1.—
II Of a weapon, to draw , brandish , employ in attack : nam si gladium instrinxit, quid dubium est quin occidendi animo percusserit? Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 6, 3.—
III Trop., to stimulate , incite : divino spiritu instrictus, Liv. 5, 15, 10 Drak. N. cr.; so, uxor dolore, Ap. Met. 8, 22, 10; 9, 18, 4 (Hild., instinctus); haec admonitio Tauri non modo non repressit, sed instrinxit etiam nos ad elegantiam Graecae orationis affectandam, Gell. 17, 20, 7 Hertz.