insum

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-sum, fui, esse, v. n., to be in or upon.

I Lit.: meo patri torulus inerit aureus sub petaso, Plaut. Am. prol. 144: nummi octingenti aurei in marsupio infuerunt, id. Rud. 5, 2, 26: nec digitis anulus ullus inest, Ov. F. 4, 658: comae insunt capiti, id. Am. 1, 14, 32: inerant lunaria fronti cornua, id. M. 9, 687.—

II Trop., of abstract things, to be contained in , to be in , to belong or appertain to.

α With in : superstitio, in qua inest inanis timor deorum, Cic. N. D. 1, 42: imagines divinitate praeditas inesse in universitate rerum, id. ib. 1, 43: in vita nihil insit, nisi, etc., id. Fam. 5, 15: vitium aliquod inesse in moribus, id. Off. 1, 37, 13.—

β With dat.: quibus artibus prudentia major inest, Cic. Off. 1, 2: cui virile ingenium inest, Sall. C. 20, 11: huic homini non minor veritas inerat, id. ib. 23, 2: tarda solet magnis rebus inesse fides, Ov. H. 17, 130.—

γ Absol. : inest tamen aliquid, quod, etc., Cic. Phil. 11, 1: praecipue pedum pernicitas inerat, Liv. 9, 16: inerat contemptor animus, Sall. J. 64, 1: inerat conscientia, derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum, Tac. Agr. 39.

Related Words