insuo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-sŭo, ŭi, ūtum. 3, v. a.,

I to sew in or into , to sew up in.

α With acc.: aliquem in culleum, Cic. Rosc. Am. 25, 70; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5: asinum jugulare, totisque vacuefactum praecordiis, per mediam alvum virginem insuere, Ap. Met. 6, 31, 22.— Pass. : terga boum plumbo insuto, i. e. the cestus , Verg. A. 5, 405. —

β With dat.: aliquem culleo, Sen. Clem. 1, 23, 1; Suet. Aug. 33: pilos vulneri, Plin. 29, 5, 32, § 99 (al. inseruere): patrio tener (infans) insuitur femori, Ov. M. 3, 312: insutum vestibus aurum, embroidered , id. A. A. 3, 131. —

γ Absol. : si Phryges insuerent, Tert. Hab. Mulier. 1 (but in Liv. 40, 51, 2, the correct reading is imposuerat).

Related Words