intemeratus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-tĕmĕrātus, a, um, adj.,

undefiled , unviolated , inviolate , chaste , virgin , pure : (Camilla) virginitatis amorem Intemerata colit, Verg. A. 11, 584: fides, id. ib. 2, 143: munera, pure gifts , id. ib. 3, 177: Penelope, inter tot juvenes procos, Ov. Am. 3, 4, 23: quid enim per hos dies inausum intemeratumve vobis, Tac. A. 1, 42: castra incorrupta et intemerata servare, id. H. 4, 58; id. A. 1, 49: ratis, Val. Fl. 4, 270: integrum et intemeratum beneficium, Ap. Flor. 16: corpora, unviolated . Tac. A. 12, 34: intemeratior cunctis virginibus, Mart. Cap. 1, § 6: equae, Stat. Th. 2, 724.— Adv.: intĕmĕ-rātē , incorruptly : popularibus plausibus servire (al. intemperanter), Cod. Th. 15, 5, 3.

Related Words