intercessus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

intercessus, ūs, m. [intercedo], an intervention; only in abl. sing.

I Lit.: aliquem intercessu suo servare, Val. Max. 5, 4, 2: alicujus, Salv. Gub. D. 1, p. 27.—

II Trop.: intercessu auctoritatis suae prohibere ne, etc., Imp. Diocl. et Const. inter Fragm. Jur. Antei. p. 75 Mai.: temporis, Oros. 5, 15.