intorqueo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-torquĕo, torsi, tortum, 2, v. a., to twist, turn round, turn to; to wrench, sprain (class.).

I Lit.: mentum in dicendo, to distort , Cic. de Or. 2, 66: oculos, Verg. G. 4, 451: caulem, Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain , Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, μή μοι Γοργείην κεφαλὴν δεινοῖο πελώρου intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se , to twist or wrap itself : involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se, Plaut. Cist. 4, 2, 64: cum subito ... procella nubibus intorsit sese, Lucr. 6, 124: ipsi palmites intorquentur, Plin. 17, 22, 35, § 183. —

II Transf.

A To brandish , hurl , or throw towards : hastam tergo, to launch at its back , Verg. A. 2, 231: jaculum alicui, to hurl against one , id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304: telum, Verg. A. 10, 381: saxum, Sil. 7, 623: telum in hostem, Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —

B To throw into confusion : orationem, Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf. mores, to corrupt , pervert , Pers. 5, 38.—

III Trop., to cast upon , throw out against : alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae, Cic. Tusc. 4, 36, 77: vocem diram, Sil. 11, 342.— Hence, intortus , a, um, P. a., twisted , wound; crisped , curled; trailed , prolonged; perplexed , involved; distorted , corrupted : spirae modo, Plin. 2, 25, 23, § 91: intorto circa bracchium pallio, wound about my arm , Petr. 80: paludamentum, wrapped round , Liv. 25, 16: angues intorti capillis Eumenidum, entwined , Hor. C. 2, 13, 35: capilli, curled , Mart. 8, 33; Sil. 3, 284: sonus concisus, intortus, Plin. 10, 29, 43, § 82: noctuae intorto carmine occinunt, Ap. Flor. 13: rudentes, twisted , made by twisting , Cat. 64, 235: funes, Ov. M. 3, 679 al.—Adv.: intortē , windingly , crookedly : intortius, Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49.

Related Words