intromitto

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

intrō-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. (inf. pass. intromittier, Plaut. Truc. 4, 2, 53), to send in, to let in or into (syn. induco, immitto; class.).

I Lit., with in and acc.: lepores in leporarium, Varr. R. R. 3, 12, 4; cf.: legiones (sc. in oppidum), Caes. B. G. 7, 11: Caninium legatum, Auct. B. Hisp. 35: in aedes, Plaut. Aul. 1, 2, 20: qui cum bestiis in harenam intromissi sunt, Dig. 48, 2, 4.— With two acc. : sex milia peditum Nolam intromisit, Liv. 24, 13, 10.— With ad : quemquam ad vos, Plaut. Truc. 4, 2, 7: ad Senecam aliquem, Tac. A. 15, 61. —With sup. : Phaedriam comissatum, Ter. Eun. 442. —

II Trop., to introduce (post-class.): verba in usum linguae Latinae, Gell. 19, 13, 3: exemplum, id. 1, 13, 4: controversiam (εἰσάγεσθαι δίκην), Amm. 30, 4, 19.

Related Words

  • intromitto

    intrō-mittō mīsī, missus, ere, to send in, let in, admit: heri intromissus non est, T.: ut intromis...

    An Elementary Latin Dictionary