invetero

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-vĕtĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to render old, to give age or duration to a thing.

I Lit.: aquam, Col. 12, 12: allium, cepamque, Plin. 19, 6, 34, § 115.— Pass. , to become old , to acquire age or durability; to abide , endure (class. but rare): non tam stabilis opinio permaneret, ... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset, Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere): ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur, Plin. 31, 10, 46, § 111: vina, id. 19, 4, 19, § 53.— Part. pass. : invĕtĕrātus , a, um.

α Kept for a long time : acetum, Plin. 23, 2, 28, § 59: vinum, id. 15, 2, 3, § 7: jecur felis, inveteratum sale, preserved in , id. 28, 16, 66, § 229; so, fel vino, id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—

β Inveterate , old , of long standing , rooted : amicitia, Cic. Fam. 3, 9, 3: dolor, id. Tusc. 3, 16, 35: malum, id. Phil. 5, 11, 31: conglutinatio, id. de Sen. 20, 72: licentia, Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16: litterae atque doctrinae, Aug. C. D. 22, 6 init. : codex, hardened by age , Col. 4, 8, 4. —

γ Of diseases, sores, etc., deep-seated , chronic , inveterate : scabritiae oculorum, Plin. 24, 12, 31, § 121: ulcus, id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta , ōrum, n., chronic diseases : vehementius contra inveterata pugnandum, Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—

II Trop.

1 Mid.: inveterari, to keep , last , endure , Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in law, part. pass. : inveteratus, established by prescription , customary : mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus, Ulp. Fragm. 1, 4.—

2 To cause to fail , bring to an end , abolish (eccl. Lat.): notitiam veri Dei, Lact. 2, 16 fin.

Related Words