in-vīsĭtātus, a, um, adj., not seen.
I Unseen , invisible : sidera, Vitr. 9, 1, 4: (potestatum) forma invisitata, vis cognita, Ap. Flor. p. 348, 16. —
II Not visited : nulla civitas, Quint. Decl. 12, 18. —
III Unseen , unknown : quae est enim forma tam invisitata, tum nulla, quam non sibi ipse fingere animus possit? Cic. Div. 2, 67, 138 B. and K.: acies inaudita ante id tempus invisitataque, Liv. 4, 33, 1; Gell. 5, 14, 7.—
B Transf., uncommon , new , strange : pro di inmortales! speciem humanam invisitatam, egregiam, indignam clade, Att. ap. Non. 225, 32 (Trag. Fragm. v. 340 Rib.): formas hominum invisitatas cernere, Liv. 5, 35, 4: simulacra, Curt. 5, 5, 7: avis invisitata specie, Tac. H. 2, 50.