lapathum

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

lăpăthum, i, n., and lăpăthus, i, f. (m., Lucil.;

v. infra. Ante-class. collat. form lăpăthĭum , ii, Varr. ap. Non. 550, 17; id. L. L. 5, § 103 Müll.), n., = λάπαθον or λάπαθος, sorrel. —Form lapathum, Plin. 20, 21, 85, § 231.—Form lapathus, Col. poët. 10, 373.—In masc. , Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24.—In a dub. form: lapathi brevis herba, Hor. S. 2, 4, 29; id. Epod. 2, 57.

Related Words