lixīvĭus, a, um, adj. [lix],
I made into lye : cinere lixivio abluere, lye-ashes , Plin. 28, 18, 75, § 244.—
II Subst.: lixīvĭa , ae, f., lye : lixivia cineris, Col. 12, 16; 12, 50. —Also, lixīvĭum , i, n., lye : ossa prunorum lixivio sunt maceranda, Pall. 12, 7, 13: aqua cineribus distillata, quam volgo lixivium vocant, Cael. Aur. Tard. 2, 3, 70.