longinquus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.

I Lit., in space.

A In gen. (rare): linea, Plin. 9, 17, 26, § 59: aequora, Claud. Rapt. Pros. 3, 363: amnes, Tac. A. 1, 9.—

B In partic.

1 Far removed, far off, remote, distant (class.): nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes, Cic. Fam. 15, 9, 1: ex locis tam longinquis, id. Imp. Pomp. 16, 47: ab extero hoste atque longinquo, id. Cat. 2, 13, 29: longinqua Lacedaemon, id. Att. 15, 9, 1: nationes, Caes. B. G. 7, 77: cura, respecting things that are far off , Liv. 22, 23: longinquiores loci, Caes. B. G. 4, 27: vulnera, i. e. e longinquo accepta, Luc. 3, 568.—In neutr. absol. : ex (e) longinquo, from afar, from a distance : e longinquo intueri, Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur. : longinqua imperii adire, the remote parts , Tac. A. 3, 34.—

2 Living far off, foreign, strange : homo longinquus et alienigena, Cic. Deiot. 3, 10: Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat, id. Mil. 28, 76: piscis, Ov. Ib. 150.—

II Transf., of time.

A In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.: diutinus, diuturnus): vita, Plaut. Mil. 3, 1, 136: adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam, Cic. Div. 1, 49, 109: dolores, id. Fin. 2, 29, 94: oppugnatio, Caes. B. C. 3, 80: consuetudo, id. B. G. 1, 47: militia, Liv. 4, 18.— Comp. : longinquiore tempore bellum confecturum, Nep. Them. 4, 3.—

B In partic.

1 Long deferred, distant (rare): cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi, Cic. Part. Or. 32, 112: cum ... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset, Liv. 9, 24, 2: spes longinqua et sera, Tac. A. 13, 37.—*

2 Old, ancient : monumenta, Plin. 13, 12, 26, § 83. —

3 Remote, far-fetched : sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc., Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē , longinquō , and longin-quom (only ante- and post - class.).

1 A long way off, far away : longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—

2 In time, long, a long while : odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui, Plaut. Merc. 3, 4, 25: servus longinquo absens, Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp. : longinquius diutiusque adesse, Gell. 1, 22, 12.—

b After a long interval : historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque, Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai.

Related Words