lŏquācĭtas, ātis, f. [loquax],
talkativeness, loquacity , Cic. Fam. 6, 4, 4: Macri loquacitas, id. Leg. 1, 2, 7: Graeci alicujus, id. de Or. 1, 23, 105: quo quaeque accuratius celantur, eo facilius loquacitate regiorum ministrorum emanant, Liv. 44, 35, 3: in loquacitatem incidere, Quint. 5, 10, 91: inanem loquacitatem recidet, id. 10, 5, 22; so, inanis, id. 10, 3, 2; cf. id. 8, 2, 17.—Of birds: expressior loquacitas picarum generi, Plin. 10, 42, 59, § 110.