lūdĭbundus, a, um, adj. [ludo], playful, sportive, frolicsome, wanton.
I Lit.: Sic palliolatim amictus hac incessi ludibundus, Plaut. Ps. 5, 1, 30: milites ita ludibundi Beneventum rediere, ut ab epulis reverti viderentur, Liv. 24, 16: circum vicos vagabatur ludibundus, Suet. Ner. 26: oculi ludibundi atque illecebrae voluptatisque plenae, Gell. 3, 5, 2.—
II Transf., playing, easily, without danger : caelo sereno in Italiam ludibundi pervenimus, Cic. Fam. 16, 9, 2: si Vulteium habebis, omnia ludibundus conficies, id. Verr. 2, 3, 67, § 156.