macilentus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

măcĭlentus, a, um, adj. [macies],

lean, thin, meagre (ante- and post-class.): macilento ore, Plaut. Capt. 3, 4, 114: macilentis malis, id. As. 2, 3, 20: macilenti, macie tenuati, Paul. ex Fest. p. 125 Müll.: solum, poor, barren , Pall. Mart. 10, 1.— Comp. : macilentiores vultus, Vulg. Dan. 1, 10: macilentior equus, Pelagon. Vet. 13.