măco, ĕre, 3, v. a. [cf. macellum],
to maul, beat, hack : namque nullum Pejus macit homonem quamde mare saevum, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 397 Müll. ad loc.: ut nunc saepe boves lucae ferro male mactae Diffugiunt, Lucr. 5, 1339 Munro ad loc.