magistra

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

măgistra, ae, f. [magister], a mistress, superior, conductress, directress, etc.

I Lit (very rare): ludo magistra esse, school-mistress, instructress , Ter. Hec. 204.— A highpriestess , Inscr. Orell. 1501; 1519 sq.; 2427 sq.—

II Trop., a directress, conductress, instructress : nunc ego ad vos discipulus venio ad magistras, Plaut. Stich. 1, 2, 32: vita rustica parsimoniae magistra est. Cic. Rosc. Am. 27, 75: philosophia magistra vitae, id. Tusc. 5, 2, 5: historia, magistra vitae, id. de Or. 2, 9, 36: lex quasi dux vitae et magistra officiorum, id. N. D. 1, 15, 40: frigus formicā quidam expavere magistrā, Juv. 6, 361: vita magistra, id. 13, 22: arte magistrā, with the aid of art , Verg. A. 8, 442: pietate magistrā, Stat. Ach. 1, 104.—Adj. (poet.): artes magistrae, Ov. H. 15, 82: jussis parere magistris, Sil. 3, 387: clementia magistra, Claud. 22, 22.

Related Words