malo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

mālo, mālui, malle (old forms, mavolo for malo, Plaut. As. 5, 1, 18; id. Curc. 2, 3, 41; id. Poen. 1, 2, 88; 90; id. Rud. 5, 3, 57; Ter. Hec. 540: mavolunt for malunt, Naev. ap. Fest. s. v. stuprum, p. 317 Müll.: mavoluit for maluit, Petr. S. p. 77: mavelim for malim, Plaut. As. 5, 2, 27; id. Aul. 4, 5, 1; id. Capt. 3, 3, 1; id. Bacch. 4, 8, 18; id. Men. 5, 1, 20; id. Mil. 4, 8, 46; id. Merc. 4, 3, 21; 5, 4, 48; id. Poen. 1, 1, 23; 4, 2, 5; 5, 2, 31; id. Pers. 1, 1, 4; id. Rud. 2, 7, 12; id. Truc. 2, 2, 22; 2, 4, 68; 4, 2, 29; 30; 33: mavelis for malis, id. Capt. 2, 2, 20; id. Ps. 1, 2, 8: mavelit for malit, id. Trin. 2, 2, 25: mavellem for mallem, id. Am. 1, 3, 14; id. Curc. 4, 2, 26; id. Bacch. 2, 2, 21; 3, 3, 48; 4, 9, 125; id. Mil. 2, 2, 16; id. Ps. 1, 1, 128; 4, 5, 6; id. Poen. 3, 3, 37: mavolet for malet, id. As. 1, 1, 108), v. a. [magis - volo], to choose rather, to prefer.

I In gen., constr. with acc. of the person or thing, with an object-clause , or with subj. (class.).

α With acc. of the person or thing (rare): bonos et senatum malet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2: ambigua, ancipitia malebat, Tac. H. 2, 86: quin omnia malit, Hor. S. 2, 4, 61: quod mallem, which I would prefer , Ov. Tr. 2, 239; id. H. 21, 35: malo, Malo Venusinam quam te, Juv. 6, 167: ridenda poëmata malo, quam te, id. 10, 124; 14, 153.—In late Lat. also with acc. and dat.: ut me aliis omnibus mallet, Ap. Mag. 73, p. 321, 10.—

β With object-clause (usu. class. constr.): seseque ii perire mavolunt ibidem, quam, etc., Naev. ap. Fest. p. 317 Müll.; Enn. ap. Varr. L. L. 6, § 81 Müll.; Cic. Off. 1, 19, 65: Cato jam servire quam pugnare mavult, id. Att. 7, 15, 2: maluit illum esse deum, Hor. S. 1, 8, 3; Cic. Att. 13, 22, 3; id. Div. 2, 57, 118: judicium prius de probro quam de re maluit fieri, id. Quint. 2, 9: praetextam sumere mavis, an esse, etc., Juv. 10, 99.—

γ With nom. and inf.: esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: unde fit ut malim fraterculus esse gigantis, Juv. 4, 98.—

δ With subj. (mostly poet.): mallem ... cognoscerem, Cic. Fam. 7, 14: mallem divitias mihi dedisses, Quam, etc., Cat. 24, 4: fabula sit mavult, quam sine amore deus, Tib. 2, 3, 32: malo pater tibi sit Thersites, Juv. 8, 269.—Sometimes with comp. abl. instead of quam (poet. and in post-Aug. prose): nullos his mallem ludos spectasse, rather than these , Hor. S. 2, 8, 79: ne dubitaret armis incruentas conditiones malle, to choose rather than arms, prefer to arms , Tac. A. 12, 46.—Sometimes followed pleonastically by potius : se ab omnibus desertos potius quam abs te defensos esse malunt, Cic. Div. in Caecil. 6, 21: an ille Uticae potius, quam Romae, cum alienis esse quam cum suis maluisset? id. Lig. 2, 5; id. Cat. ap. Fam. 15, 5, 2; Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A, 3.—Also by quam : qui magis vere vincere, quam diu imperare malit, Liv. 22, 34 fin. —Strengthened by multo or haud paulo : meo judicio multo stare malo, quam aliorum, much rather , Cic. Att. 12, 21, 5: haud paulo hunc animum malim quam, etc., id. Tusc. 1, 42, 99.—

II In partic., to be more favorable to one: in hac re malo universae Asiae et negotiatoribus, Cic. Att. 2, 16, 4: quamquam illi omnia malo, quam mihi, i. e. would rather he had them , id. Planc. 24, 59.

VII —Hence, mālens , entis, P. a., preferring (late Lat.), Hier. in Matt. 2, ad 14, 4; Aug. c. Jul. 4, 14, 68.

Related Words