mănĭa, ae, f., = μανία,
madness (syn.: furor, insania, v. Cic. Tusc. 3, 5, 11), Cael. Aur. Acut. 3, 12, 107.—As a disease of cattle, Veg. Vet. 3, 2, 19 Gesn. (Schneid. insania).
·noun Violent derangement of mind; madness; insanity. ·cf. <<Delirium>>. II. Mania ·noun Excessive ...
Webster's Dictionary of the English Language