mantĭcē, ēs, f., = Μαντική,
the goddess of prescience : divinationem quam Graeci Μαντικὴν appellant, id est, praesensionem et scientiam rerum futurarum, Cic. Div. 1, 1, 1; cf. id. Leg. 2, 13, 32: Mantice Pronoës filia, Mart. Cap. 1, § 6.