meditor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

mĕdĭtor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [Sanscr. madh-a, wisdom; Gr. μάθος, μανθάνω, μήδομαι; cf.: medeor, re-med-ium, etc.]; act., to think or reflect upon, to muse over, consider, meditate upon; neutr., to think, reflect, muse, consider, meditate; to design, purpose, intend, etc.; constr. with acc., with ad, de, with dat., with inf., with a rel.-clause, or absol. (class.).

I Lit.

α With acc.: semulque cursuram meditabor ad ludos Olympios, Plaut. Stich. 2, 1, 34: ea para, meditare, cogita, quae, etc., Cic. Fam. 2, 5, 2: nihil aliud cogitare, meditari, curare nisi, etc., id. Rep. 1, 22, 35: forum, subsellia, rostra curiamque, id. de Or. 1, 8, 32: fugam ad legiones, Suet. Tib. 65: cor tuum meditabitur timorem, i. e. promote by meditation , Vulg. Isa. 33, 18.—

β With ad; ne ad eam rem meditere, Cic. Fam. 2, 3, 1: ad hujus vitae studium meditati illi sunt qui feruntur labores tui, id. Cat. 1, 10, 26.—

γ With de : ut de tua ratione meditere, Cic. Fam. 1, 8, 4.—

δ With dat. (ante-class.): nugis, Plaut. Ps. 4, 7, 107. —

ε With inf.: jam designatus alio incessu esse meditabatur, Cic. Agr. 2, 5, 13: multos annos regnare meditatus magno labore, id. Phil. 2, 45, 116: cum animo meditaretur proficisci in Persas, Nep. Ages. 4.—

ζ With a rel.-clause : ea nunc meditabor quo modo illi dicam, Plaut. Am. 1, 1, 42: meditabor, quo modo cum illo loquar, Cic. Att. 9, 17, 1: quid contra dicerem, mecum ipse meditabor, id. N. D. 3, 1, 1: meditare, quibus verbis incensam illius cupiditatem comprimas, id. Pis. 25, 59.—

η Absol. : multis modis meditatus egomet mecum sum, Plaut. Bacch. 3, 2, 1: egressus ad meditandum in agro, Vulg. Gen. 24, 63. —

II Transf., to meditate, study, exercise one's self in, practise a thing: nugas est meditatus male, Plaut. Ps. 4, 7, 107: Demosthenes perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur, Cic. de Or. 1, 61, 260; cf.: Demosthenes in litore meditans, Quint. 10, 3, 30: quid Crassus ageret meditandi aut discendi causā, Cic. de Or. 1, 30, 136: aut in foro dicere aut meditari extra forum, id. Brut. 88, 302: musam, Verg. E. 1, 2: arma, Veg. Mil. 1, 20: proelia, Juv. 4, 112.—Transf., of animals: cervi editos partus exercent cursu, et fugam meditari docent, to practise flight , Plin. 8, 32, 50, § 113.—Of things: semper cauda scorpionis in ictu est: nulloque momento meditari cessat, to move as in readiness to strike , i. e. to threaten , Plin. 11, 25, 30, § 87: semina meditantur aristas, Prud. Cath. 10, 132; also, to murmur, utter a sad cry : clamabo, meditabor ut columba, Vulg. Isa. 38, 14; 59, 11.—

III In pass. signif. (in verb. fin. post-class. and very rare): adulteria meditantur, Min. Fel. Oct. 25, 1.—But freq. in part. perf. : mĕdĭtā-tus , a, um.

A Exercised, practised, instructed (only Plautin.): cumque huc ad adulescentem meditatum probe mittam, Plaut. Trin. 3, 3, 88: probe meditatam utramque duco, id. Mil. 3, 3, 29: murmura, Juv. 6, 539.—

B Thought upon, meditated, weighed, considered, studied : meditati sunt doli docte, Plaut. Ps. 4, 1, 30: ea, quae meditata et praeparata inferuntur, Cic. Off. 1, 8, 27: meditatum et cogitatum scelus, id. Phil. 2, 34, 85: meditatum cogitatumque verbum, id. ib. 10, 2, 6: accuratae et meditatae commentationes, id. de Or. 1, 60, 257: oratio, Plin. 26, 3, 7, § 12: doli, Plaut. Ps. 4, 1, 31: meditata et composita oratio (opp. extemporized ), Suet. Aug. 84. —Subst.: mĕdĭtāta , ōrum, n., a carefully prepared speech : sive meditata sive subita proferret, Plin. Ep. 1, 16, 2.—Hence, adv.: mĕdĭtātē , thoughtfully, designedly, intentionally (ante-class. and post-Aug.): ne tu illorum mores perquam meditate tenes, knowest thoroughly , Plaut. Bacch. 3, 6, 16: hau male meditate male dicax es, id. Curc. 4, 2, 26: effundere probra, Sen. Const. Sap. 11, 3.

Related Words