meliusculus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

mĕlĭuscŭlus, a, um, adj. dim. [melius], somewhat better, rather better (anteclass. and post-Aug.).—Of a convalescent: qui meliusculus esse coepit, Cels. 3, 22; Ter. Hec. 354.—Of things: si eris verax, ex tuis rebus feceris meliusculas, Plaut. Capt. 5, 2, 15; cf. v. 6: apes coloris meliusculi, Col. 9, 3, 2: facies, Sen. Ben. 1, 3: spes, rather more, Varr. ap. Non. 394, 10.— In neutr. sing.: meliusculum est monere, Plaut. Curc. 4, 2, 3.—Adv.: mĕlĭuscŭlē.

I Rather better, pretty well (class.): cum meliuscule tibi esset, when you were somewhat better (of a convalescent), * Cic. Fam. 16, 5, 1: jam valere, Fronto , Ep. ad M. Caes. 4, 12 Mai.—

II Rather more, somewhat more : meliuscule quam satis fuerit, biberis, Plaut. Most. 4, 2, 51.

Related Words