mellum, i, n.,
a dog's collar , Varr. R. R. 2, 9, 15 Schneid. N. cr. (al. melium and maelium).—Also, millus , i: millus collare canum venaticorum, factum ex corio confixumque clavis ferreis eminentibus adversus impetum luporum, Paul. ex Fest. p. 151 Müll.—Also written melium, mil-lus , q. v.