mergae, ārum, f. [root marg-, to clear away; cf.: ἀμέργω, ἀμέλγω, mulgo, amurca],
a two-pronged pitchfork , with which corn, when cut, was made into heaps: mergae furculae, quibus acervi frugum fiunt, dictae a volucribus mergis, quia, ut illi se in aquam mergunt, dum pisces persequuntur, sic messores eas in fruges demergunt, ut elevare possint manipulos, Paul. ex Fest, p. 124 Müll.: mergas datus, ut hortum fodiat,