mŏlo, ŭi, ĭtum, 3, v. a. [mola], to grind in a mill.
I Lit.: molendum usque in pistrino, Ter. Phorm. 249: hordeum in subtilem farinam, to grind into fine flour , Plin. 18, 7, 14, § 73: tolle molam, et mole farinam, Vulg. Isa. 47, 2.— Absol. : in mola, Vulg. Matt. 24, 41: molentes in unum, at one mill or stone , id. Luc. 17, 35. —
II Transf., in mal. part., Aus. Epigr. 71, 7; cf. Petr. 23.—Hence, P. a. : mŏlĭ-tus , a, um, ground; as subst.: mŏlĭ-tum , i, n., food made of flour : edo lubentius molitum quam praehibeo a me, Plaut. Men. 5, 6, 13.