morigeror

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

mōrĭgĕror, ātus, 1, v. dep. [morigerus],

to comply with, gratify, humor, endeavor to please (syn.: obsequor, obtempero; class.): nunc si servitus evenit, ei vos morigerari mos bonus est, to accommodate yourself to it , Plaut. Capt. 2, 1, 4: adulescenti, Ter. Ad. 217: voluptati aurium morigerari debet oratio, * Cic. Or. 48, 159. —Esp., in mal. part., ore = fellare, Suet. Tib. 44.☞ Act. collat. form, mōrĭgĕro , āre: dum mihi morigero, Plaut. Am. 3, 3, 26.

Related Words