mūnuscŭlum, i, n. dim. [munus],
a small present (class.): amico munusculum levidense mittere, Cic. Fam. 9, 12, 2: nemini hoc deferre munusculum maluit, quam suo accusatori, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1; 8, 12, 1: prima munuscula, Verg. E. 4, 18: exigit a te nulla munuscula, Juv. 6, 36.