nausea

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

nausĕa or nausĭa, ae, f., = ναυσία, sea-sickness.

I Lit.: ne nauseae molestiam suscipias aeger, Cic. Fam. 16, 11, 1: navigavimus sine timore et nauseā, id. Att. 5, 13, 1: nauseā pressus, Cels. 1, 3.—

II Transf., in gen., sickness, nausea; vomiting (syn. fastidium): nausea segnis, quae bilem movet nec effundit, Sen. Ep. 53, 3: cruditates, quae nauseam faciunt, Plin. 26, 11, 69, § 112: elaeomeli non sine nauseā alvum solvit, id. 23, 4, 50, § 96: nauseam fluentem coërcere. Hor. Epod. 9, 35: ubi libido veniet nauseae, Cato R. R. 156.—

B Trop., a qualm, nausea : cotidianam refice nauseam nummis. Audire gratis, Afer, ista non possum, Mart. 4, 37, 9.

Related Words