navia

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

nāvĭa, ae, f. [navis].

I A corruption of navis, a ship; in the proverb, aut caputa aut naviam for aut caput aut navim (v. caput), Aur. Vict. Orig. Gent. R. 3; Paul. Nol. 38, 73; cf. Macr. S. 1, 7.—

II Transf., a bark, boat, canoe : harundinum fissa internodia, velut navia, binos et quaedam ternos etiam vehant, Mel. 3, 7.—Also, a trough : navia lignum cavatum ut navis, quo in vindemiis uti solent, Paul. ex Fest. p. 169, 25 Müll.