nēmō̆ (o long, Hor. S. 1, 1, 1; short, Mart. 1, 40; Juv. 2, 83 al.), ĭnis (but in class. Lat. nullius is used for the gen., and nullo or nullā for the abl.; gen. neminis, Plaut. Capt. 3, 5, 106; Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 162 Müll.; abl. nemine, Plaut. Cist. 1, 1, 89; Cic. Or. Tog. Cand. Fragm. 19, p. 242 Klotz; Tac. A. 16, 27; id. H. 2, 47; Suet. Aug. 45; 95; id. Tib. 12; 17 et saep.; dat. nemini, rare but class., Caes. B. C. 1, 85, 12; Sall. C. 13, 1; id. J. 24, 4), m. and f. [ne-homo; cf. praeda for praehenda: nemo compositum videtur ex ne et homo: quod confirmatur magis, quia in personā semper ponitur, nec pluraliter formari solet, quia intellegitur pro nullo, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.],
I no man, no one, nobody : quem nemo ferro potuit superare nec auro, Enn. ap. Cic. Rep. 3, 3, 6 (Ann. v. 220 Vahl.): nemo me lacrimis decoret, id. ap. Cic. Tusc. 1, 49, 117 (Epigr. v. 3 ib.): quos non miseret neminis, id. ap. Paul. ex Fest. p. 162 Müll. (Trag. v. 174 ib.); so Cato ib.; Lucil. ap. Non. 143, 19; Plaut. Capt. 3, 5, 106: facio pluris omnium hominum neminem, Cic. Att. 8, 2, 4; id. Fam. 6, 6, 10: amicum ex consularibus neminem tibi esse video, praeter, etc., id. ib. 1, 5, b, 2: in quo (collegio) nemo e decem sanā mente sit, id. Leg. 3, 10, 24: nemo ex tanto numero est, quin, etc., id. Font. 2, 5: nemo de iis, qui, etc., id. de Or. 1, 43, 191: omnium mortalium Sthenio nemo inimicior, quam, etc., id. Verr. 2, 2, 43, § 107: nemine juvante, Just. 9, 1, 4: ubi nemo est, qui possit corrumpere, Cic. Verr. 1, 16, 46: nemo reperietur, qui dicat, etc., id. Font. Fragm. 2, 3; Cic. Att. 7, 3, 8.—Nemo non, every one, everybody, all : aperte adulantem nemo non videt, nisi, etc., Cic. Lael. 26, 99: nemo Arpinas non Plancio studet, id. Planc. 9, 22; id. Fam. 4, 7, 2: nemo potest non beatissimus esse, id. Par. 2, 17.—Non nemo, many a one, some : video de istis abesse non neminem, Cic. Cat. 4, 5, 10; id. Caecin. 28, 79: quas leges ausus est non nemo improbus, id. Pis. 5, 10.—Strengthened by a negative following: neminem deo, nec deum, nec hominem carum esse vultis, Cic. N. D. 1, 43, 121: nemo umquam neque orator, neque poëta fuit, qui, etc., id. Att. 14, 20, 2.—As adj.: nemo homo, Plaut. Pers. 2, 2, 29: ut per biduum nemo hominem homo agnosceret, Cic. N. D. 2, 38, 96: ut hominem neminem pluris faciam, id. Fam. 13, 55, 1.— Nemo unus, no one , Liv. 28, 35; 2, 6; 3, 12: nemo unus contra ire ausus est, Tac. A. 14, 45.—Nemo quisquam, no one at all , Ter. Eun. 1032; Gell. 2, 6, 9.—Nemo alter, Plin. 2, 25, 23, § 91; and nemo alius, no one else : alium enim cui illam commendem habeo neminem, Cic. Att. 11, 9, 3; id. Mil. 17, 46.—
b In fem. : vicinam neminem amo magis quam te, Plaut. Cas. 2, 2, 12; Ter. And. 506.—
B Trop., a nobody : me moverat nemo magis quam is, quem tu neminem putas, Cic. Att. 7, 3, 8.—
II Transf.
A Adj., no, not any ( = nullus): nemo civis neque hostis, Enn. ap. Sen. Ep. 18, 5 (Epigr. v. 5 Vahl.): se adhuc reperire discipulum, potuisse neminem, Cic. de Or. 1, 28, 129: vir nemo bonus ab improbo se donari vult, id. Leg. 2, 16, 41: opifex, id. N. D. 2, 32, 81; Nep. Att. 19, 3.—
B Of things, for nullus (post-class.): neminem excepit diem, Prud. στεφ. 10, 744.