nēquĭtĭa, ae, and nēquĭtĭes (no gen. or dat.), f. [nequam],
I bad quality, badness (very rare): aceti, Plin. 14, 20, 25, § 125.—
II Trop., bad moral quality , of all degrees, idleness, negligence, worthlessness, vileness (syn.: malitia, negligentia, ignavia, mollitia; class.).
A Idleness, inactivity, remissness, negligence : me ipsum inertiae nequitiaeque condemno, Cic. Cat. 1, 2, 4; 1, 11, 29: inertissimi homines, nescio quā singulari nequitiā praediti, id. Fin. 5, 20, 56.—
B Lightness, levity, inconsiderateness : omnia mala probra flagitia, quae homines faciunt, in duabus rebus sunt, malitia atque nequitia. Si nequitiam defendere vis, licet, P. African. ap. Gell. 7, 11, 9; Auct. ad Her. 3, 6, 11.—
C Prodigality, profusion : quod filii nequitiam videret, Cic. Clu. 51, 141: illum aut nequities ... expellet, Hor. S. 2, 2, 131.—
D Profligacy, wantonness, lewdness : uxor pauperis Ibyci Tandem nequitiae pone modum tuae, Hor. C. 3, 15, 1; 3, 4, 78; Ov. F. 1, 414; Phaedr. 3, 8, 15; in plur., Mart. 4, 42, 4.—
E Worthlessness, vileness, wickedness, villany : Lucurgus mihi quidem videtur posse hic ad nequitiam adducier, Plaut. Bacch. 1, 2, 4: si domus haec habenda est potius, quam officina nequitiae et diversorium flagitiorum omnium, Cic. Rosc. Am. 46, 134; id. Verr. 2, 5, 33, § 87: qui istius insignem nequitiam, frontis involutam integumentis, nondum cernat, id. Pis. 6, 12: maturae mala nequitiae, Juv. 14, 216.