nōtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [1. notus],
to become known (poet. and in post-Aug. prose): notescatque magis mortuus atque magis, Cat. 68, 47: nec minus haec nostri notescet fama sepulchri, Prop. 2, 13, 37 (3, 5, 21 M.): malis facinoribus notescere, Tac. A. 12, 8: quae ubi Tiberio notuere, scripsit consulibus, id. ib. 1, 73; Suet. Aug. 43; id. Ner. 42: nondum fas erat alienigenis hominibus religionem veri Dei notescere, Lact. 4, 2, 5.