obtrudo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ob-trūdo (collat. from obstrūdo), si, sum, 3, v. a.,

I to thrust into or against (ante- and post-class.).

A In gen.: titionem inguinibus, Ap. Met. 7, 28, 10.—

B In partic.

1 To gulp down , to swallow hastily : obtrudamus pernam, sumen, glandium, Plaut. Curc. 2, 3, 87.—In the form obstrudo: stans obstrusero aliquid strenue, id. Stich. 4, 2, 12; cf.: obstrudant obsatullent, ab avide trudendo ingulam, non sumendo cibum. Unde et obstrudulentum ... dixit Titinius: obstrudulenti aliquid, quod pectam sedens, etc., Paul. ex Fest. p. 193 Müll.—

2 Transf., to thrust , press , force , or obtrude upon one: virginem alicui, Ter. And. 250: palpum alicui, to wheedle , cajole one , Plaut. Ps. 4, 1, 35: arma armis, corpora corporibus, to dash , force against , Amm. 16, 12: tactu obtrudentia, Cael. Aur. Acut. 2, 37, 197 (but obstrusa, Sen. Ep. 68, 4, is a false reading for abstrusa).

Related Words