obumbro

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ŏb-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to overshadow, to shade (poet. and in post-Aug. prose; cf.: opaco, obscuro).

I Lit.: gramineus madidam caespes obumbrat humum, Ov. Am. 2, 16, 10: coma umeros obumbrat, id. M. 13, 845: templum, id. ib. 14, 837; Verg. G. 4, 20 Jahn (al. inumbret): sibi, to shade itself , Plin. 17, 21, 35, § 165: obumbratus amnis, Curt. 5, 4, 8; Vulg. Luc. 1, 35; 9, 34.—

II Transf.

A To darken , obscure : obumbrant aethera telis, Verg. A. 12, 578: nubes solem obumbrant, Plin. 2, 42, 42, § 111.—

2 In gen., to cover over : germina obumbrata, Pall. 12, 1.—

B Trop.

1 To overcloud , darken , obscure : nomina, Tac. H. 2, 32: candorem aequitatis, Mamert. Grat. Act. ad Julian. 5.—Prov.: sapientia vino obumbratur, Plin. 23, 1, 23, § 41; cf.: fidem amittunt propter id, quod sensus obumbrant, Quint. 8, prooem. § 23. —

2 To cover , cloak , conceal , disguise , palliale; to screen , defend , protect : crimen, Ov. P. 3, 3, 75: simulationem lacrimis, Petr. 101: magnum reginae nomen (eum) obumbrat, Verg. A. 11, 223.

Related Words

  • obumbro

    ob-umbrō āvī, ātus, āre, to overshadow, shade: caespes obumbrat humum, O.: obumbratus amnis, Cu.—To...

    An Elementary Latin Dictionary