ŏcŭlissĭmus, a, um, adj.,
a comically formed sup. , from oculus, dearest (cf. ocellus): oculissime homo, Plaut. Curc. 1, 2, 28: valuistin' oculissimum ostium? id. ib. 1, 1, 17; cf.: oculissimum, carissimum, Plautus: oculissimum ostium amicae, Paul. ex Fest. p. 179 Müll.