oliva

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ŏlīva, ae, f. [ἐλαία].

I An olive , Col. 12, 50, 5; 2, 22, 4; Plin. 15, 3, 3, § 9; Plaut. Curc. 1, 1, 90; Afran. ap. Non. 478, 26: lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum, Hor. Epod. 2, 56: olea duarum vel trium olivarum in summitate rami, Vulg. Isa. 17, 6.—

II Lit., an olive-tree : Aristaeus, qui olivae inventor dicitur, Cic. N. D. 3, 18, 45; 2, 8, 22: erum an bacis opulentet olivae, Hor. Ep. 1, 16, 2: numquam fallens, id. Epod. 16, 45: clivus Olivarum, the Mount of Olives , Vulg. 2 Reg. 15, 30: mons Olivarum, id. Zach. 14, 4.—

B Transf. (poet.).

1 An olive-branch : undique decerptam fronti praeponere olivam, Hor. C. 1, 7, 7.—

2 A staff of olive-wood , an olive-staff , Ov. M. 2, 681.

Related Words