onustus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ŏnustus (hŏnust-), a, um, adj. [onus], loaded, laden, burdened, freighted, etc. (class.).

I Lit.: asellus onustus auro, Cic. Att. 1, 16, 12 (dub.): naves onustae frumento, id. Off. 3, 12: currus quinque liberis, Tac. A. 2, 41: magna vis camelorum onusta frumenti, id. ib. 15, 12.—

B Transf.

1 Filled , full , abounding in : ager praedā onustus, Sall. J. 87, 1: pharetrae telis, Tac. A. 12, 13.—

β With gen.: auri, Plaut. Aul. 4, 2, 10.—

2 Full , satisfied with food (anteclass.): quia sum onusta mei ex sententiā, Plaut. Cist. 1, 2, 7; id. Merc. 4, 4, 6: corpus, overloaded , Lucr. 3, 113.—

II Trop., loaded , burdened (ante-class.): omnes exegit foras onustos fustibus, Plaut. Aul. 3, 1, 7: corpus, burdened , weighed down with years , id. Men. 5, 2, 5: onustum pectus porto laetitiā lubentiāque, id. Stich. 2, 1, 3: fidicina dolis astutiisque, full of , id. Ep. 3, 2, 39: corpus hesternis vitiis, Hor. S. 2, 2, 77.— Sup. : carri onustissimi, Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 26, 14.

Related Words