pantex

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

pantex, ĭcis, and usu. plur., pantĭces, um, m.,

the paunch , the bowels (syn.: venter, ilia): eo vos vostrosque pantices madefacitis, quom ego sim hic siccus, Plaut. Ps. 1, 2, 50: et aestuantes docte solvis pantices, i. e. sausages , Verg. Cat. 5, 31; Mart. 6, 64, 28.—In sing., Auct. Priap. 83, 19 dub.