pĕdĭtātus, ūs, m. [pedes],
foot-soldiers , foot , infantry (opp. equitatus, cavalry): aliquem peditatu, equitatu, copiis instruere, Cic. Phil. 5, 2, 6: equitatum peditatumque cogere, Caes. B. G. 5, 3.—In plur.: peditatibus et equitatibus celeriter iter faciens, Auct. B. Hisp. 37.