perbibo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

per-bĭbo, bĭbi, 3, v. a. (to drink much; hence), *

I To drink or suck up : at ego perii, cui medullam lassitudo perbibit, Plaut. Stich. 2, 2, 16.—

II To drink in (poet. and in post-Aug. prose).

A Lit., Cato R. R. 130: lana quosdam (colores) non perbibit, Sen. Ep. 71, 31: lacrimas, Ov. M. 6, 397: medicamina, Col. 7, 4, 8.—

B Trop., to imbibe , receive : haec cum persuasi mihi et perbibi, Sen. Ep. 94, 11: liberalia studia, id. ib. 36, 4: nequitiam, id. Ira, 1, 16, 2: mentes eorum penitus sucum stultitiae perbiberunt, Lact. 2, 2, 16: rabiem, Ov. Ib. 233: Latinum sermonem, Quint. 1, 1, 12 Spald. N. cr.

Related Words