perpetuitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

perpĕtŭĭtas, ātis, f. [perpetuus],

uninterrupted or continual duration , uninterrupted progress or succession , continuity , perpetuity (good prose; cf. infinitas): non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā, i. e. from their consistency , Cic. Tusc. 5, 10, 31: ad perpetuitatem, to perpetuity , forever , id. Off. 2, 7, 23: in vitae perpetuitate, through the whole course of our lives , id. ib. 1, 33, 119: perpetuitas verborum, an unbroken succession , id. de Or. 3, 49, 190: sermonis, id. ib. 2, 54, 120: dicendi, id. Or. 2, 7: laudis, id. Fam. 10, 25.—In plur.: et opacae perpetuitates, unbroken tracts of land , Vitr. 2, 10. 1.

Related Words