perseverantia

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

persĕvērantĭa, ae, f. [persevero],

I steadfastness , constancy , perseverance (syn. pertinacia): perseverantia est in ratione bene consideratā stabilis et perpetua permansio, Cic. Inv. 2, 54, 164; id. Phil. 7, 5, 14: disputandum est, aliud an idem sit pertinacia et perseverantia, id. Part. Or. 19, 65: nautarum, Caes. B. C. 3, 26; Vulg. 2 Macc. 14, 38.—

II Transf., objectively, long continuance , tediousness : belli, Just. 3, 4, 4.

Related Words