phĭlŏsŏphĭa, ae, f., = φιλοσοφία, philosophy.
I Lit.: nec quicquam aliud est philosophia, si interpretari velis, quam studium sapientiae, Cic. Off. 2, 2, 5: omnia quae in philosophiā tractantur, id. Tusc. 5, 1, 1; id. Ac. 1, 2, 4: ars est enim philosophia vitae, id. Fin. 3, 1, 2; id. de Or. 1, 15, 67; Sen. Ep. 89, 2 et saep.: videte ne quis vos decipiat per philosophiam, Vulg. Col. 2, 8.—
II Transf.
A A philosophical subject or question : circulus, in quo de philosophiā sermo habetur, Nep. Epam. 3, 3.—
B In plur.: phĭlŏsŏphĭae , ārum, f., philosophical systems or sects : exercitatio propria duarum philosophiarum (i. e. Academicorum et Peripateticorum), Cic. de Or. 3, 27, 107; Gell. 4, 1, 13; 5, 3, 8.