pī̆gro, āvi, ātum, 1, v. n. [piger],
to be indolent , slow , dilatory (ante-class.), Lucr. 1, 410: melius pigrasse quam properasse est hoc nefas, Att. ap. Non. 154, 2 (Trag. Rel. p. 144 Rib.): cur propter haec pigrem? id. ib. 153, 32 (Trag. Rel. p. 147 Rib.).