pirata

pīrāta, ae, m., = πειρατής (an adventurer, hence),

a sea-robber , corsair , pirate (syn. praedo): nam pirata non est ex perduellium numero definitus, sed communis hostis omnium, Cic. Rosc. Am. 50, 146; id. Off. 3, 29, 107; Vell. 2, 31, 2; Luc. 3, 228; Flor. 3, 6, 11: Capito et Numitor, Piratae Cilicum, Juv. 8, 94 al.