pluralis

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

plūrālis, e, adj. [plus], belonging or relating to more than one, relating to many (post-Aug.).

I In gen.

1 Pluralis elocutio testium, Dig. 22, 5, 12.—

2 Plural , consisting of more than one : deitas, Arn. in Psa. 67.—

II In partic., a gram. t. t., plural : praeterea numeros, in quibus nos singularem ac pluralem habemus, Graeci et δυικον, Quint. 1, 5, 42: genitivus, of the plural , id. 1, 6, 26.— Absol. : cum singulari pluralis subjungitur, the plural , Quint. 9, 3, 8: singularia pluralibus miscet, id. 9, 3, 63; 1, 5, 16; cf. id. 8, 6, 28.—Adv.: plūrālĭ-ter , in the plural , gram. t. t.: tonitrua nos pluraliter dicimus, Sen. Q. N. 2, 56, 1; Quint. 1, 6, 25; 8, 3, 35; 8, 6, 28.