pompa

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

pompa, ae, f., = πομπή, a solemn procession, a public procession of any kind (at public festivals, games, triumphs, marriages, funerals, etc.).

I Lit.

A In gen.: in pompā cum magna vis auri argentique ferretur, Cic. Tusc. 5, 32, 91: per Dionysia pompam ducere, Plaut. Cist. 1, 1, 92: sollemnes ordine pompas Exequi, Verg. A. 5, 53: sollemnes ducere pompas Ad delubra juvat, id. G. 3, 22: Pontico triumpho inter pompae fercula trium verborum protulit titulum: veni, vidi, vici, Suet. Caes. 37; so, pompa Indica, i. e. the triumphal procession of Bacchus , Mart. 8, 78, 2: cadaver Clodii spoliatum exsequiis, pompā, Cic. Mil. 13, 39; so of a funeral procession , Nep. Att. 22, 4; cf.: pompam funeris ire, to attend a funeral , Ov. F. 6, 663: pompam parare triumphis, id. P. 3, 4, 95: exornaturus victoris superbi pompam, Sen. Vit. Beat. 25, 4: pomparum ferculis similes esse (referring to the slowness of such processions), Cic. Off. 1, 36, 131.—

B In partic., the processions at the Circensian games , in which images of the gods were carried , Liv. 30, 38 fin. ; Tert. Spect. 7; Suet. Caes. 76; id. Tit. 2; id. Aug. 16; id. Calig. 15; id. Claud. 11; Ov. F. 4, 391; id. Am. 3, 2, 43 sq.; id. A. A. 1, 147; Inscr. Grut. 622, 9; so of Caesar, whose image was carried among them: tu hunc de pompā, Quirini contubernalem, laetaturum putas? Cic. Att. 13, 28, 3.—

II Transf.

A A train , suite , retinue , row , array of persons or things (class.), Plaut. Curc. 1, 1, 1; Ter. Heaut. 739: molesta haec pompa lictorum meorum, Cic. Fam. 2, 16, 2: postremo tota petitio cura ut pompae plena sit, Q. Cic. Petit. Cons. 13, 52: captivorum, Juv. 10, 281.—Of things: pecuniae pompa, Sen. Ep. 110, 15: ventri portatur pompa, i. e. rich repast , Plaut. Fragm. ap. Macr. S. 2, 12: munera certā discurrunt pompā, Tib. 3, 1, 3: sarcinarum, Mart. 12, 32, 25: strepitus pompae armorum, Vulg. Jer. 47, 3.—

B Parade , display , ostentation , pomp (class.; syn. apparatus): rhetorum pompa, Cic. Tusc. 4, 21, 48: in dicendo adhibere quandam speciem atque pompam, id. de Or. 2, 72, 294: detraxit muneri suo pompam, Sen. Ben. 2, 13, 2: ad pompam vel ostentationem aliquid accipere, Dig. 13, 6, 3 fin. : genus orationis pompae quam pugnae aptius, Cic. Or. 13, 42; so, eorum partim in pompā, partim in acie illustres esse voluerunt, id. de Or. 2, 22, 94.

Related Words