praecīdānĕus, a, um, adj. [praecaedo].
I Lit., that is slaughtered or sacrificed before (ante and post-class.): porca praecidanea, the preliminary sacrifice of a sow , Cato R. R. 134: quod humatus non sit, heredi porca praecidanea suscipienda Telluri et Cereri: aliter familia pura non est, Varr. ap. Non. 163, 21; cf.: praecidaneae hostiae dicuntur, quae ante sacrificia sollemnia pridie caeduntur. Porca etiam praecidanea appellata, quam piaculi gratiā, ante fruges novas fieri coeptas immolari Cereri mos fuit, si qui familiam funestam aut non purgaverant, aut aliter eam rem, quam oportuerat, procuraverant, Gell. 4, 6, 7: praecidanea agna vocabatur, quae ante alias caedebatur. Item porca quae Cereri mactabatur ab eo, qui mortuo justa non fecisset, id est glebam non objecisset, quia mos erat eis id facere, priusquam novas fruges gustarent, Paul. ex Fest. p. 233 Müll.—
II Transf.: feriae praecidaneae, a preliminary festival , Atei. Capito ap. Gell. 4, 6, 10.